“Ik heb in verschillende sectoren gewerkt en was altijd open over mijn handicap. Zo gaf ik bijvoorbeeld aan dat rekken vullen in de supermarkt meer tijd kost voor mij, terwijl ik juist goed ben in klantcontact aan de kassa omdat ik heel sociaal ben. In eerste instantie verliep dit goed, maar omdat ik dus enkel aan de kassa kon werken, werd ik aan de kant gezet.

“Hierbij werd ik ook nog eens geconfronteerd met onbegrip en pestgedrag van collega’s. Stel je voor dat het jouw kind, broer of zus is die telkens op deze manier behandeld wordt op het werk. Dat wil je toch niet? Ik heb mijn handicap aanvaard, waarom kunnen anderen dit dan niet?

"Ik heb mijn handicap aanvaard, waarom kunnen anderen dit dan niet?"

“Ik begon altijd enthousiast aan mijn werk, maar het is ontmoedigend om telkens weer opzij geschoven te worden. Door de vele teleurstellende ervaringen heb ik het hoofdstuk van ‘werken op de reguliere arbeidsmarkt’ achter me gelaten.

“Momenteel werk ik als vrijwilliger in een bloemenwinkel, wat me goed afgaat. Daarnaast speel ik toneel met andere mensen met een handicap. Dat geeft me energie. Ik waardeer het echt dat er organisaties zijn die me ondersteunen. Toch blijft het wrang dat er blijkbaar geen plek is voor mij op de reguliere arbeidsmarkt, ondanks mijn goede wil en motivatie.”