“In 2019 had ik een bijzondere ervaring, toen ik wilde stemmen voor de Vlaamse verkiezingen. De stemcomputers staan erg hoog, dus ik vroeg aan de persoon in het stemlokaal of ik het stemhokje voor mensen met een handicap kon gebruiken. Het antwoord? “Dit is alleen voor rolstoelgebruikers, dat staat op het bordje.” Hij wees naar het symbool van een rolstoel. Na wat discussie kwam de voorzitter kijken en voor hem was het vanzelfsprekend dat ik dat hokje mocht gebruiken. Het klinkt absurd, maar het toont aan dat we nog een lange weg te gaan hebben.

“Bovendien wordt onze samenleving steeds meer geautomatiseerd. Medewerkers worden vervangen door automaten, maar die staan vaak buiten mijn bereik. Zelfscankassa’s, bestelschermen in fastfoodrestaurants… Ik kan wel betalen, maar bestellen lukt me niet.

"Ik wil niet steeds om hulp moeten vragen, ik wil gewoon zelfstandig kunnen leven."

“Brievenbussen en parkeerautomaten staan te hoog, net als bankautomaten, dus geld opnemen gaat ook niet. Als ik dan om hulp vraag aan het loket, krijg ik vaak te horen dat ik een afspraak moet maken. Maar dat weiger ik. Anderen hoeven toch ook geen afspraak te maken om geld af te halen? En balies of loketten zijn vaak te hoog, waardoor de medewerkers me niet zien. Dat is allemaal heel frustrerend.

“Het ergste vind ik dat ik nu veel minder zelfstandig kan zijn dan 5 à 10 jaar geleden. Dat kan toch niet de bedoeling zijn? Waarom denkt niemand hierover na? Als de automaten lager zouden zijn, zou ik ook mijn plan kunnen trekken. Dat zou een verademing zijn voor mij en waarschijnlijk voor veel andere mensen. Ik wil niet steeds om hulp moeten vragen, ik wil gewoon zelfstandig kunnen leven.”